Köpeklerle insanlar arasındaki bağ, tarih boyunca evrimsel olarak şekillenmiş derin ve özel bir ilişkiyi yansıtır. İlk olarak, köpekler insanlarla avcılık, koruma ve rehberlik gibi işlerde yardımcı olmak için evcilleştirilmişlerdir. Zamanla, bu işlevsel ilişki, daha duygusal bir bağa dönüşmüştür.

Bugün, köpekler sadece fiziksel yardım sağlamaktan çok, insanların duygusal ihtiyaçlarını da karşılar. İnsanlar, köpeklerle olan bağlarında sadakat, güven ve sevgi bulurlar. Bu bağ, köpeklerin empati gösterme yeteneği ve insanlarla birlikte olma arzusuyla daha da güçlenir. Köpeklerin duygusal zekası, onların insanların ruh hallerini anlamalarına ve onlara göre tepki vermelerine olanak tanır.

Köpeklerin sahipleriyle kurdukları bağ, adeta bir dostluk veya aile ilişkisi gibi olur. Onlar, yalnızlık hissini hafifletir, stres seviyelerini azaltır ve bazen sahiplerinin ruh halini iyileştirirler. Birçok araştırma, köpeklerin insanlarla zaman geçirdiğinde oksitosin (bağlanma hormonu) seviyelerinin arttığını gösteriyor, bu da köpeklerin insanlara olan bağını ve bu ilişkinin karşılıklı olarak nasıl beslediğini gösteriyor.