Köpeklerin ataları olan kurtlar, yiyecek bulduklarında fazlasını ileride yemek üzere saklama eğilimindeydi. Bu içgüdü, modern köpeklerde de devam ediyor. Özellikle kemikler, oyuncaklar veya mama gibi değerli gördükleri şeyleri:
koltuk altına,
minderin altına,
bahçeye gömebilirler.
Bu saklama davranışı, "İleride lazım olur" mantığıyla hareket eden içgüdüsel bir koruma davranışıdır.
Bazı köpekler eşyalarını paylaşmamakta ısrarcı olabilir, hatta sahiplerine bile hırlayabilir. Bu durum:
güvensizlik
eşyaya aşırı bağlanma
ya da geçmişte kaynak kıtlığı yaşama gibi nedenlerle oluşabilir.
Bu davranışa “resource guarding” yani kaynak koruma denir ve bazı köpeklerde eğitime ihtiyaç duyabilir.
Köpekler bazı oyuncakları ya da eşyaları kendilerini güvende hissettikleri yerlere taşıyabilir. Bu onların stresle baş etme yöntemlerinden biridir.
Örneğin:
yeni gelen bir köpekten,
kalabalık bir ortamdan,
ya da çocuklardan korunmak için sevdiği eşyayı bir köşeye kaçırabilir.
Bazı köpekler eşyaları saklayarak ya da paylaşmayarak ilgi çekmeye çalışır. Senin tepkin bir oyun gibi görünür onlara. Örneğin:
“Topu ver, hayır ver!” diye konuştuğunda bu bir etkileşim haline gelir.
Komut eğitimi ver: “Bırak”, “Ver”, “Gel” gibi temel komutları öğretmek çok işine yarar.
Kaynak korumayı azalt: Oyuncak ya da mama verirken onunla değiş-tokuş yap: "Ver topu – al mama."
Zorla alma: Elinden bir şeyi zorla almaya çalışma, bu güven kaybına yol açabilir.
Profesyonel destek: Çok şiddetli kaynak koruma varsa, bir köpek eğitmeniyle çalışmak gerekebilir.
